Twelve-step program
پنجشنبه, ۱ شهریور ۱۳۹۷، ۰۱:۰۷ ق.ظ
بیل ویلسون، بنیانگذار برنامهی گامهای دوازدهگانه، در سال 1935 انجمن الکلیهای گمنام را تاسیس نمود. این مکتب بر پایهی ترک الکل شکل گرفت و در طول سالیان دراز به انجمنهای بسیاری گسترش پیدا کرد که اساس هر گونه وابستگی و اعتیادهای فکری-رفتاری را هدف قرار داد.
اولین قدم، پذیرش عادت و وابستگی خود به عنوان یک بیماری است و نه مشکلی اخلاقی از جمله نداشتن اراده. اعتیاد نوعی وسوسهی فکری و ویاری جسمانیست که جسم و روح فرد را رنج میدهد. (نوع مادهی مصرفی یا رفتار ویرانگرِ شخص، مد نظر نمیباشد.)
دومین قدم، کشف حالتی روحانی است که ماهیت مذهبی ندارد؛ انتخاب یک نیروی برتر برای خود. تن دادن به این واقعیت که برای مقابله با بیماری، به نیرویی ورای خویش، جهت یاری گرفتن نیاز است.
برنامههای ۱۲-قدمی بر این باورند که سه بُعدِ انسان بر اثر اعتیاد تحت تأثیر قرار میگیرد: جسمی، روانی و روحانی. از عارضهی جسمیِ اعتیاد با عنوان آلرژی یا حساسیت یاد میشود که در فرد ایجادِ اجبار به مصرف نموده و با وجود عوارض و پیامدهای ناگوارِ مصرف مواد یا رفتارهای ویرانگر در او، به کار خود ادامه دهد. عوارض روانی با پدیدهای که ویار و وسوسه نامیده میشود، همراه است. و ناهنجاری روحانی یا معنوی بر اثر خودمحوری یا داشتن اتکای بیش از حد به ارادهی خویش به وجود میآید. [ویکیپدیا] ادامه دارد... #نقل قول
پ.ن: آغاز فصل جدیدی از سایهها...
۹۷/۰۶/۰۱