عقل‌زدایی

یه روز اینجا نوشتم: بزرگ شدن درد داره، دردِ رشد. و از دندون عقلی که داشت سر از لثه برمی‌آورد گفتم. امروز اون دندونِ گیرافتاده جراحی و خارج شد. چون گاهی هر چقدر هم زمان بدی، بعضی از پروسه‌ها کامل نمی‌شن و به سرانجام نمی‌رسن. و یه نصف نیمه‌ی ناتموم شروع می‌کنه به فرسودن، پوسیدن و محیط اطرافش رو هم آلوده می‌کنه. اون وقت لازمه یه محرک و نیروی بیرونی وارد عمل بشه و کار رو تموم کنه. 

من آدمِ اقدام ضربتی نیستم و شعارِ غالب‌ام اینه که صبر کن درست می‌شه، خودش خوب می‌شه و فلان. دلیلش ترسه یا رخوت نمی‌دونم، شاید خیلی‌وقت‌ها ناآگاهی. اما منِ سرسپرده به شفای زمان هم می‌دونم که یه جاهایی باید از پوسته‌ی یکنواختی دربیای و حرکتی نو رو تجربه کنی. واسه همین شجاعانه ساعت 9:30 صبح توی مطب نشسته بودم به انتظار دکتر. چون وقتی چاره‌ای نیست، باید کَند... 

به پیشنهاد منشی، دندون کشیده‌شده رو پیچیدم لای دستمال و گذاشتم تو جیبم. مامان گفت یادگاریه؛ به یاد روزی که عقل داشتی! #واژه‌بافی #خاطره‌نوشت 

395

زمستان تاج‌گذاری کرد؛ درست مانند میس یونیورسی که بانوی جدید را به تخت می‌نشاند، پاییز هم آخرین باران‌اش را به اولین برف سال رج زد و بامِ خانه‌ها را سپیدپوش کرد. قدم‌ات مبارک :) #واژه‌بافی #خاطره‌نوشت 

کاش...

"ای کاش یکم واقع‌بین‌تر بودی و همه‌ی جوانب رو در نظر می‌گرفتی، نه این‌که فقط به خودت فکر کنی و تصمیم بگیری."

فکر کردن به همه‌ی جوانب، یعنی لازمه دیگران و احساسات و نیازهاشون جزو اولویت‌هات قرار بگیرن حتی اگه با احساس و نیازهای خودت در تضاد باشن. همدلی، همدردی، مگه غیر از اینه که باید دنیا رو از دریچه‌ی آدم‌ها ببینی، بشنوی و لمس کنی؟ برای همدل بودن، باید از منِ داستان کم کنی و به مای قصه بیافزایی. همدلی یعنی من هستم، تو هم باش، جا برای هر دومون هست. همدلی یعنی یه قدم من، یه قدم تو، برای نزدیک‌تر شدن. همدلی یعنی، من "ما" رو انتخاب می‌کنم. #واژه‌بافی 

Tully

نقش‌هایی که در زندگی و روابط‌مان می‌پذیریم، هرگز بیان‌گر تمامیت ما نخواهند بود. چه بسیار هویت‌های فردیِ فراموش‌شده که زیرِ بار عناوین، ترک خوده و زخم برداشته است. مادر بودن یک نقش است؛ و ورای همه‌ی امنیت، عشق، فداکاری و زیبایی‌های این نام، ترسی بزرگ نهفته است؛ ترس از زمانِ روبه‌گریز، آرزوهای دست‌نیافته، راه‌های ناتمام و حسرت‌های زنی که فراموش شده است. 

دانلود + زیرنویس

• Tully - Comedy, Drama, Mystery 1h 35min - IMDb: 7/10

Isle of Dogs

جزیره‌ی سگ‌ها بیش از هر چیز روایتی‌ست برای مخاطب بزرگ‌سال، اثری که ارزش‌های زندگی و فلسفه‌سرایی‌های خاص خود را به تصویر می‌کشد. 

دانلود + زیرنویس 

• Isle of Dogs - Animation, Adventure, Comedy - 1h 41min - IMDb: 7.9/10

Incredibles 2

یک انیمیشن ابرقهرمانی با داستانی خانوادگی و اکشن‌های زیبا و حرفه‌ای. 

برخلاف فیلم، انیمه را چند سالی‌ست که دنبال می‌کنم و قسمت اول شگفت‌انگیزان را ندیده‌ام، بنابراین به نقل از جراید می‌نویسم: ویژگی‌های جذاب قسمت نخست حفظ شده است و سازندگان از ایجاد تغییرات بزرگ خودداری نموده‌اند؛ پایبندی به طراحی گرافیکی قسمت پیشین برای حفظ حال و هوای اثر و خاطره‌انگیزی در نظر مخاطب. (همکاری پیکسار و دیزنی یعنی تضمین استاندارد و کیفیت و حتی فراتر از انتظار رفتن)

دانلود + زیرنویس 

• Incredibles 2 - Animation, Action, Adventure - 1h 58min - IMDb: 7.9/10 

و خزانی که منم

حُسن یوسف‌ها یک هفته بی‌عشق ماندند؛ پژمردند. نگاهش کردم و دلم خواست بگویم بغلم کن. آب دهانم را قورت دادم و برگ‌های خشکیده را از شاخه‌شان چیدم. به خودم گفتم نشانه‌ی پاییز است. 

میان موهام که دست می‌کشم، می‌ریزن‌اند. پاییز است. زخم‌ها تنم را می‌جورند. پاییز است. حرف‌ها می‌ماسند و فرومی‌ریزم. پاییز است... #واژه‌بافی 

Eighth Grade

دنیای مجازی و شبکه‌های اجتماعی قرار است به ما کمک کنند تا خود را بیابیم یا گریزگاهی هستند برای فرار از خویشتن؟ چه‌طور می‌شود میان شخصیت حقیقی و شخصیت مجازی (کسی که هستیم و کسی که می‌خواهیم باشیم)، پل زد؟ و آخرین سوال، برای پذیرفته شدن باید تغییر کرد؟ یا به حقیقتِ هیچ‌کس تنها نیست ایمان بیاوریم و آدم‌های هم‌فکر و هم‌تیپ خودمان را پیدا کنیم؟ 

کلاس هشتم، تکامل شخصیت نوجوانی 13 ساله را روایت می‌کند که در گذار از بی‌هویتی به خودشناسی و خودباوری‌ست. 

صفحه‌ی دانلود فیلم اینجا + زیرنویس

• Eighth Grade - Comedy, Drama - 1h 33min - IMDb: 7.6/10

A Quiet Place

قانون شماره یک: ساکت بمون. 

در دنیایی آخرالزمانی، صدا، که نشانه‌ای‌ست از حیات و زنده بودن، می‌تواند انسان‌ها را به کام مرگ کشد. 

قانون شماره دو: هیچ‌وقت از مسیر خارج نشو. 

راه‌های شن‌پوشِ خانواده‌ی اَبوت. 

زندگی کردن، چیزی بیش از زنده ماندن است، و این حرف تازه‌ای نیست. تصویری که جان کراسینسکی از ترس و امید ارائه می‌دهد، در مناسبات خانواده، احساس مسئولیت و عشق‌ورزی نهفته است؛ با هم بودن، برای هم بودن. 

در هنگامه‌ای که سکوت لازمه‌ی بقاست، رنگ‌ها به جای اصوات می‌نشینند. و اهمیت دادن به زیبایی، سرگرمی، طبیعت و جزئیات، کسالتِ خاموشی را کم‌رنگ می‌کنند. 

دانلود از سایت بلکس آپ اینجا + زیرنویس

• A Quiet Place -  Drama, Horror, Mystery - 1h 30min - IMDb: 7.6/10

قدرِ خودت رو بدون. اگه تو نبودی، من با تنهاییم چی‌کار می‌کردم؟

نمی‌دانم از قید بی‌رحمانه‌ی "همیشه" استفاده کنم، یا بگویم "اغلب"؟ تا جایی که به یاد دارم، من برای خودم کم بوده‌ام؛ ناکافی، ناراضی و خُرد. و اندوهِ این گزاره، پایش فراتر از ماضی‌هاست. اما احساسی از تغییر، یک‌جور پیش‌آگاهی، قلبم را نوازش می‌دهد. و درست در میانه‌ی این جدال، بوبن می‌گوید: "دریافتم که باید به سمت زندگیِ بی‌خیال بازگردم. من دریافتم که در مورد زندگی، نباید به هیچ‌کس گوش کرد..." میراثِ زیستن، در از آنِ خود بودن است. کاش از عمقِ جان باور کنم... #واژه‌بافی