چشم به‌راه تویی دوخته‌ام که پاسخ تمام پرسش‌های منی. این در را باید که امروز بگشایی و جوابم دهی اگرکه... اگرکه هنوز هم وفادار قول‌های مردانه‌ای. #واژه‌بافی
نبودنت آنقدر تازه است که هنوز شب‌بخیر گفتن به تو، از سرم نیفتاده. گاهی خیال می‌کنم شاید تشنگی تو را به آشپزخانه کشانیده باشد و یا بی‌خوابی به سرت زده و جلوی تلوزیون خواهمت یافت. اما نه... تو رفته‌ای و نیستی، نیستی و این واژه‌ها دل‌دل می‌کنند برای بوسیدنت. نوشته بودی دیده‌بان شده‌ای. چه خوب! دل‌تنگی‌های به‌جان رسیده‌ام را چطور می‌بینی؟ #واژه‌بافی
هوهوی باد، عجولانه است. گویی بی‌قرار وعده‌اش شده که این‌چنین افتان‌وخیزان شاخه‌ها را به‌هم می‌پیچد و سوت "راه را باز کنید" سر می‌دهد. مگرنه اینکه بادها هم عاشق می‌شوند و شوق یار را نسیم، و غمش را طوفان می‌وزند؟ این بادهای سربه‌هوای اردی‌بهشتی... #واژه‌بافی