29 سالگی

غزلِ سال‌تحویل: سحرم دولت بیدار به بالین آمد، گفت برخیز که آن خسرو شیرین آمد + غزلِ زادروز: ای صبا نکهتی از خاک ره یار بیار، ببر اندوه دل و مژده دلدار بیار...

خلاصه که به یاد ملوک خانومِ "کافه ستاره": ایشالا ایشالا... :)

خوانش، پیوند پُر شورِ دوستی با ناشناسی از راه رسیده است.

• دوره‌گرد، کریستیان بوبن #کتاب‌ستان

اسفند

1. Harriet - 2019 ‧ Action/Drama ‧ 2h 6m - IMDb: 6.6/10

How I Met Your Mother - 2005 ‧ Sitcom | IMDb: 8.3/10 - S07,08,09

Shameless - 2011 ‧ Drama | IMDb: 8.6/10 - S10

The Crown - 2016 ‧ History | IMDb: 8.7/10 - S03

The Office - 2005 ‧ Sitcom | IMDb: 8.9/10 - S04

Sex Education - 2019 ‧ Drama | IMDb: 8.3/10 - S01,S02

House - 2004 ‧ Drama | IMDb: 8.7/10 - S06

• مقاله: سرزندگی، خودیاری، سیزیف از نگاهی دیگر

+ سال و سده و تاریخ جدیدی در پیشه؛ امیدوارم پر از ماجراجویی‌های زیبا و شروع مسیرهای روشن و استمرار تجربه‌هایی خوشایند باشه براتون. تنت‌تون سالم و دلت‌تون خوش و خاطرتون آسوده، بهار مبارک :)

585

"شوق و ذوق یک چیزی را باید داشته باشی! اگر نداری باید بگردی پیدا کنی! هیچ ربطی به نشدن و نرسیدن و موانع فراوان ندارد. این چیزها اصلا مسئله نیستند. مسئله نداشتنِ آن شوق و ذوق است. یک چیزی توی این دنیا هست که اگر دیدیش باید بسویش بدوی مثل آن ترانه که عنوانش را در آن کتاب عزیز آواز در باران این‌طور ترجمه کرده بودند: به سویت بدوم! 

می‌شود تا گردن توی مرداب باشی اما بدانی برای چیزی هنوز هم حاضری بدوی، بیدار بمانی، تحمل کنی، بمیری!" [نیما نگارستان]

YAY

هنگامه‌ی زیبایی‌ست وقتی که شاهد ریشه دوانیدن اندیشه‌هایت در ذهنی دگری. دیدگاهی که از پس حرف‌های نو، رنگ و بوی خودی‌اش را حس می‌کنی و لبخند می‌زنی به این جوانه‌های سرزنده، به این ظرافت رسوب در لایه‌های زیرین و بستری نو ساختن. بستری برای رشد، بزرگ شدن و ریشه گرفتن. 

قانون مورفی

بامداد شبی که ژالز گفت تو باید بین‌شون وایسی و با مداخله‌ی به‌موقع و حرف زدن، کنترل اوضاع رو به دست بگیری، حادثه‌ای رخ داد که در پی‌اش "رض" گفت تو هم شریک جرم ما شدی، بیدار نمون، برو بخواب. قبل از ظهر بود که "شه" گفت این اواخر خیلی زود مضطرب و نگران می‌شی، درست بعد از اتفاق چندین ماه پیش. و این همون چیزی بود که به ژالز اعترافش کردم. بهش می‌گن PTSD یا اختلالِ اضطرابِ پس از سانحه. و می‌دونی قشنگیِ داستان کجاست؟ این‌که "ام" دم غروب پیام داد: دیگه نمی‌ترسی که...؟ (بماند برای خاطره‌ها، در پنجشنبه‌روزی به نام پدر)

بهمن

5 Centimeters per Second - 2007 ‧ Romance/Anime ‧ 1h 3m - IMDb: 7.6/10

How I Met Your Mother - 2005 ‧ Sitcom | IMDb: 8.3/10 - S04,05,06

Kidding - 2018 ‧ Comedy-drama | IMDb: 8/10 - S01

His Dark Materials - 2019 ‧ Adventure fiction | IMDb: 7.9/10 - S01,02

Shameless - 2011 ‧ Drama | IMDb: 8.6/10 - S06,07,08,09,10

• مقاله: دپرشن به روایت جیم کری

چندپاره

Matthew McConaughey Life Lessons:

• Happiness is different than joy 

• Define success for yourself 

“You pray for rain, you gotta deal with the mud too. That’s a part of it.” Denzel Washington

+ هوا، مسیر دانشگاه، وای‌فای، کتاب‌خونه‌ها، سالن دوومیدانی، کافه‌های آشنا، بلدِ پاتوق و قنادی‌ها بودن... من دلم تنگ ایناس.

'depressed' as 'deep rest'

“People talk about depression all the time. The difference between depression and sadness is sadness is just from happenstance_ whatever happened or didn’t happen for you, or grief, or whatever it is. Depression is your body saying f*ck you, I don’t want to be this character anymore, I don’t want to hold up this avatar that you’ve created in the world. It’s too much for me. You should think of the word ‘depressed’ as ‘deep rest.’ Your body needs to be depressed. It needs deep rest from the character that you’ve been trying to play.” Jim Carrey

مردم بیشتر اوقات در مورد افسردگی حرف می‌زنن. تفاوتی که بین افسردگی و غمگین بودن وجود داره اینه‌که غم و اندوه ناشی از رخدادهان؛ اتفاقاتی که برای شما رخ داده یا نداده‌ان، یا سوگ و ناراحتی یا هرچه که هست. 

افسردگی صدای بدن شماست که بهتون می‌گه لعنت بهت! من دیگه نمی‌خوام این شخصیت و کاراکتر باشم، دیگه نمی‌خوام به نماد و الگویی که برای خودت ساختی بچسبم. بیش از توان منه، زیادیه. 

باید به واژه‌ی "افسرده" به عنوان "نیازمند استراحتی عمیق" فکر کنید. بدن‌تون نیاز داره که افسرده باشه چون نیاز داره که از شخصیتی که شما سعی در بازی کردن نقش‌اش داشتین فاصله بگیره و استراحت کنه. [جیم کری] 

غزل‌بازی

جناب حافظ سال 98 فرمودند: بنشین بر لب جوی و گذر عمر ببین، کاین اشارت ز جهان گذران ما را بس. 

با تقریب خوبی هم داشت همون‌طور پیش می‌رفت تا این‌که تصمیم گرفتم نیمه‌ی دوم سال رو متفاوت بگذرونم؛ از سر گرفتن حرفه‌ای ورزش و شروع دوره‌های زبان. 

مطلع سال 99 شد این بیت: سعی نابرده درین راه به جایی نرسی، مزد اگر می‌طلبی طاعت استاد ببر. 

برخلاف دوران قرنطینه و اُفت روحیه‌ی اکثریت، من با قدرت چسبیده بودم به برنامه‌هام و هم‌چنان ورزش و زبان جزو اولویت‌های روزمره‌ام بودن. تا جایی که هر روز 1:30 ساعت پیاده‌روی داشتم و 45 دقیقه یوگا و فیتنس. اما دیری نپایید که به شرایط باختم و همه‌چی رو گذاشتم کنار. در عوض غرق دنیای ادبیات شدم و بیشتر از قبل پیگیر فیلم و سریال‌ها. 

چیزی که انتظارش رو نداشتم اون تغییر بزرگ بود و مهاجرت از شهرِ 14 سال زیسته و پشت سر گذاشتن همه‌چیز. با ترس‌هام روبه‌رو شدم؛ بهشون باختم، ازشون بردم و شد آن‌چه شد؛ رسیدم به آدمِ این لحظه. 

حالا به نیت آینده‌ی پیشِ رو، یه بار دیگه دستم رو روی صفحه‌های کتاب کشیدم و این‌بار چنین شد: حافظا چون غم و شادی جهان در گذر است، بهتر آن است که من خاطر خود خوش دارم...