از مجموعه‌ی چهارشنبه‌ها
بعد از 14 فروردین، بچه‌ها معتقدن که مدیرمون دیگه مستقیم درخواست مضاعفی رو مطرح نمی‌کنه که از من نه بشنوه. دو سال پیش براش پوستر طراحی کرده بودم و حالا که همکار بخش انفورماتیک‌مون به واسطه‌ی کوهی از کارهایی که استاد سرشون ریخته، نمی‌رسه به همه‌ی امور، پیغام داده بود که از من بپرسن آیا می‌تونم پوستر و بروشور کنسرت 25 مهر رو طراحی کنم؟ گفتم لطفا بهشون اعلام کنین نه، چون تخصص من نیست و تجربه‌ی کافی برای قبول این مسئولیت رو ندارم. گفته بود اوکی و با خودم فکر کردم این اوکی از اون جواب‌هاییه که وسط دعوا می‌گی هرطور راحتی عزیزم و زیرش یه عطشِ شعله‌ور برای شرحه‌شرحه کردن طرفه :))
خوشبختانه بالغ درونش فعال بود دیروز و هیچ گلایه و کنایه‌ای مطرح نشد. به تجربه دارم درک می‌کنم وقتی برای خودت مرز تعریف کنی و بله‌چشم‌گو نباشی، اون احترام و درک متقابلی که مایلی وجود داشته باشه، کم‌کم ساخته می‌شه و آدم‌ها تو رو یاد می‌گیرن؛ هرچند ساده نیست و قطعا توی این مسیر با واکنش‌هایی حتی تند ممکنه مواجه بشی و لازم باشه بهاش رو هم بپردازی ولی برای من به این نقطه رسیده که نو پرابلمو، چون مهمه که چطور خودمون رو معرفی می‌کنیم...