حرف بزنید!
چهارشنبه, ۹ تیر ۱۳۹۵، ۰۶:۳۷ ب.ظ
خورهی جان خودتان نشوید، حرف بزنید. اگر شخصی یا رفتاری موجب ناراحتیتان شده، عصبیتان کرده و... لطفن لطفن لطفن به حرف بیایید، بگویید، بیان کنید. اصلن شاید سوءتفاهمی بیش نباشد. قبول که بعضی از آدمها آنقدر جوّ سنگینی ایجاد میکنند که نمیشود باهاشان همکلام شد، اما یکبار باید این بار را از دوش برداشت و دَمی آسوده برآورد. پیش از دیگران به خودم خطاب میکنم، منی که بارها درد شدم و کلامی برنیاوردم. خجالتی بودن، غرور، حیا... هیچکدامشان نباید توجیه و سرپوشی باشند برای خودآزاریهامان و بدتر، سرباز کردن این زخم به یک نیشتر و دیگرآزاریهای بعدش. باید که حرفهای مانده بر دل را صرف کرد؛ حرف بزنم، حرف بزنی، حرف بزنیم و آرام گیریم. #واژهبافی
بعدنوشت: ریشهی تمام قهرها مبتنی بر خطایی است که میتواند مطرح شود، جواب بگیرد و بلافاصله از بین برود، ولی در دلِ طرفِ توهینشده نشست میکند، بعدها بروز دردناکتری مییابد. تاخیر در حلوفصل بلافاصلهی اختلافها، بلافاصله بعد از وقوع آنها، به عقدهی تلخی تبدیل میشود. [آلن دوباتن - جستارهایی در باب عشق] ممنونم از یکتای جّان برای این نقلقول زیبا :)
۹۵/۰۴/۰۹