493
يكشنبه, ۲۷ بهمن ۱۳۹۸، ۰۳:۳۴ ب.ظ
تصور من از مدیریت بحران اینه که در کسری از ثانیه مغزت پردازش کنه که چیبهچیه و معقولترین گزینهی ممکن روشن بشه توی ذهنت، که خیلی هم بیجا نیست. چیزی که در نظر نمیگیرم خطای انسانیه، یا اصلا خطا نه، حداقل زمانی برای بررسی شرایط و پیدا کردن راهحل.
سرعت عمل و تسلط همهجانبهای که من از خودم انتظار دارم معمولا حادث نمیشه و این ناشکیبایی یه میراث دوسویهاس از طرف والدینم. ما بیش از اونچه که گمان میبریم به آدمهایی که نقد میکنیم شبیهایم، و این یه هشدار بزرگه. مراقب باشیم پیکان قضاوت رو به سمت کی نشونه رفتیم چون فرافکنیِ خود در دیگری، از آنچه که در آینه میبینید به شما نزدیکتر است. [روزی که برق قطع شد!]
۹۸/۱۱/۲۷