356″
پنجشنبه, ۱ شهریور ۱۳۹۷، ۰۱:۰۱ ب.ظ
اصطلاح sugar lovers به چشمتان خورده است؟ تمایل و عادتی که از آن با نام sweet addiction نیز یاد میشود؛ اعتیاد به تنقلاتِ شیرین!
یک اختلال دیگر با عنوان پراشتهاییِ روانی یا عصبیخوری هم داریم؛ هیجانهای عاطفی از جمله خشم، اضطراب، افسردگی و... محرکهای این رفتار هستند، خوردن در پاسخ به میل و گرسنگیهای کاذب برای فرار از اشتغالات روحی و فکری.
تحقیقات ثابت کرده شکلات و ترکیبات شیرین و کافئیندار، حس لذت و سرخوشی ایجاد میکنند. موضوع مهم یافتن دلیل گرایش به شیرینی و تنقلات است. در دورهی افسردگی به سراغ شیرینیها میرویم تا حس و حالمان را عوض کنیم و یا مصرف شیرینی در ما عذاب وجدان از عهدشکنی را ایجاد کرده و افسردگی را در پی میآورد؟ از یکجایی به بعد تفکیک این دو آسان نیست، بنابراین یک رابطهی دوطرفه میان کسالتِ روحی و حس خمودی و تمایل به مصرف مواد قندی وجود دارد.
نقل است که هدفگذاری برای ترک یک عادت و وابستگی، میتواند از یک روز، یک ساعت و حتا یک دقیقه آغاز شود. تفکرِ پشت این زمانبندی این است که اگر فرد معتاد (چه رفتاری و چه مصرفکننده) بتواند فقط برای یک روز، یک ساعت و یک دقیقه هم که شده بر میلِ خود غلبه کند، پس میتواند روزی، ساعتی و دقیقهای دیگر را نیز به آن بیافزاید و روح و جسم خود را پاک نگهدارد. #واژهبافی
+ سلام! منْ بلوط، یه معتادم.
زگوند ( ″ )
۹۷/۰۶/۰۱