جزء از کل
چهارشنبه, ۱۶ خرداد ۱۳۹۷، ۰۱:۱۹ ب.ظ
اغلب از زنجیرهی اتفاقات گفتم، اینکه همهچیز به هم وصله. و باور و علاقهام ایجاب میکنه دنبال این اتصالات بگردم و برای خودم مفهوم و تصویر بسازم.
چند وقت پیش میون حرفام به یکی گفتم تغییرای کوچیک و محو، راضیم نمیکنن. اگه قرار به عوض شدنه باید اونقدری مشهود و مشخص باشه که دیگه نخوای و لازم نباشه شرحش بدی.
و بعد پست تلگرامی تانزانیا: "هدف تعیین نکنین، به جاش سیستم تعریف کنین. یعنی چی؟ هدف معمولن دوره و وسطش ناامید میشین. و اگه دقیق بهش نرسین شکست میخورین. مثلن من میگم میخوام تا یه ماه دیگه 20کیلو لاغر بشم. اگه 19کیلو هم لاغر بشم یه شکسته واسم. ولی سیستم اینجوریه که میخوام هر روز کم بخورم و ورزش کنم."
وقتی به گذشته نگاه میکنم میبینم من همیشه هدفگذاری کردم و اون جواب آخر برام اولویت بوده. که همین باعث شده بارها احساس شکست کنم چون نشده و نرسیدم بهش. برخلاف پستی که مدتها قبل نوشته بودم؛ راه حل نصف نمرهاس، اما انگار باور درونیم فقط بندِ اون پاسخ نهایی بوده. #واژهبافی #نقل قول
۹۷/۰۳/۱۶