عرفِ عام
چهارشنبه, ۳ آبان ۱۳۹۶، ۱۰:۱۹ ق.ظ
فقط دشمنی دیگران نیست که ممکن است ما را از شک کردن در وضعیت موجود بازدارد. میل ما به شک کردن ممکن است درست به همین شدت به وسیلهی این احساس درونی تضعیف شود که رسوم اجتماعی حتمن پایه و اساس درستی دارند، حتا اگر دقیقن ندانیم این پایه و اساس چیست، زیرا بسیاری از مردم مدتی طولانی به آنها پایبند بودهاند. نامعقول به نظر میرسد که جامعهی ما به شدت در عقایدش دچار اشتباه باشد و فقط ما از این امر آگاه باشیم. ما شکهای خود را فرومیخوریم و از گلّه پیروی میکنیم، زیرا نمیتوانیم خود را پیشگام درک حقایق دشواری بدانیم که پیش از این ناشناخته بوده است.
سقراط ما را ترغیب میکند که از اطمینان مردم نترسیم، مردمی که نمیتوانند به این پیچیدگی احترام بگذارند و دیدگاههای خود را بدون دقتی حداقل به اندازهی دقت کوزهگر، صورتبندی میکنند. آنچه بدیهی و طبیعی خوانده میشود به ندرت چنین است. تشخیص این امر باید به ما بیاموزد که دریابیم جهان انعطافپذیرتر از چیزی است که به نظر میرسد، زیرا دیدگاههای تثبیتشده اغلب نه از طریق فرآیند استدلالِ بیعیب و نقص بلکه از طریق قرنها آشفتگی فکری ظاهر شدهاند. ممکن است دلایل خوبی برای شکل و وضعیت فعلی امور وجود نداشته باشد. #کتابستان
• تسلیبخشیهای فلسفه - آلن دوباتن - ترجمهی عرفان ثابتی - انتشارات ققنوس
۹۶/۰۸/۰۳