اصول شخصی
چهارشنبه, ۱۸ مرداد ۱۳۹۶، ۱۲:۱۱ ق.ظ
درست که گاهی لازمهی حس رضایتمندی از خود، ایجاد تغییر و رسیدن به هدفی مشخص است، اما تا محقق شدن آن خواسته و آرزو، مهم است که بتوانی خودت را همینطور که هستی بپذیری و با مهربانی و عشق مسیر اصلاحات را طی کنی نه با غضب و بدخواهی. در عین حال باید روی هدفت تمرکز کنی چراکه این پذیرشِ خود ممکن است بهانهای برای پا پس کشیدن باشد، باید مراقبِ حقههای ذهنیمان باشیم.
وقتی از تفاوتهای فردی حرف میزنیم، بحث پیچیدهایست؛ تقابل ذات و محیط، وراثت و اکتساب. بهتر است حواسمان به خودِ یونیک و خودِ شکلگرفته از ظرف بیرونمان (جامعه، فرهنگ، تربیت، آموزش و...) باشد. هیچکس توان برابری با ما را ندارد، که اگر داشت، لزومی به حضور این نسخه از انسانی که ما هستیم، نمیبود. اثر انگشت شخصی و انحصاریمان را با پرداختن و دست زدن به کارهایی که صرفن همهگیر شدهاند و عمومی، از بین نبریم. هدف زندگی در "خود بودن" است. تکراری از دیگران بودن، آدمی بیحق کپیرایت از ما میسازد که به سادگی قابل تکثیر و جایگزینیست. و قطعن روزی بابت این خودباختگی، دچار پیگردهای حسی-عاطفی، اخلاقی و معنوی خواهیم شد. #واژهبافی
۹۶/۰۵/۱۸