نارنجی
دوشنبه, ۱۵ آذر ۱۳۹۵، ۰۲:۴۸ ب.ظ
چندروز پیش از بیست‌وپنج نوامبر پروفایل تلگرامم را نارنجی کردم و راضی از پیوستن به این موج، شروع کردم به خواندن مطالب و نوشته‌های دیگران. طبق برنامه تا بیستم آذر می‌بایست نارنجی می‌ماندیم. همه چیز خوب بود تا اینکه هفته‌ی پیش با صحنه‌هایی مواجه شدم و هیچ کاری از دستم برنیامد جز سکوت کردن و نظاره‌گر بودن. اتفاق تلخ و سنگینی بود. همان روز رنگ نارنجی را از پروفایلم حذف کردم. دلیل؟ با خودم گفتم چه چیز بدتر از شیفته‌ی حرف و تئوری بودن و ترس از عمل داشتن؟ انگار شبیه آدم‌هایی شده‌ام که بیشتر تاکید می‌ورزند و کمتر کاری پیش می‌برند. و چقدر خوب نقل کرده‌اند که ما آدم‌ها، همه‌مان دوست داریم دنیا را تغییر دهیم. افسوس که هیچ‌کس از خودش شروع نمی‌کند. +"جنس ضعیف" را می‌خوانم؛ نوشته‌ی اوریانا فالاچی، گزارشی‌ست از وضعیت زنان در جهان. تا بدین‌جا حرف بر سر خرافات بوده، باورهای غلط و منسوخ‌شده، عرف و قانون‌گذاری‌های جامعه. باید دید انتهای این گزارش به کجا می‌رسد، نتیجه‌گیری هم که نیم‌خوانده نمی‌شود. #واژه‌بافی
۹۵/۰۹/۱۵