این قسمت؛ من و موهام!
شنبه, ۲۰ شهریور ۱۳۹۵، ۰۷:۴۶ ب.ظ
پاراگراف اول این پست را خاطرتان هست...؟ هم‌اکنون جیرجیرکی استم با میانگین سه‌سانت زلف، که به آرزوی دست کشیدن لای موهاش مثل وقت‌هایی که مرد قصه نگاهش عمیق می‌شد به ورای پنجره‌ها و موهایش را می‌آشفت و چنگ می‌زد، نائل آمده‌ست. بعد آن‌قدری هم ذوق و شوق دارم که حتی برای خوردن یک لیوان آب و برداشتن یک برگ دستمال‌کاغذی، باید راهم را از مقابل آینه از سرگیرم. جالب این‌جاست که بیش از من، اهالی خانه به وجد آمده‌اند و انگار که گربه‌ی ملوسی را به سرپرستی گرفته باشند، مدام موهایم را ناز می‌کنند. با خودم فکر می‌کنم جسارتِ یک تغییر کوچک می‌تواند این همه حالِ خوب را هدیه‌ات کند. آن‌هایی که بال‌هایشان را بیشتر می‌گسترند، آن‌هایی که پرش‌های بلند دارند، آن‌ها چه کیفی می‌کنند؟ هوم، بی‌شک از کیفورانِ عالم‌اند. #واژه‌بافی
۹۵/۰۶/۲۰