چرا تصمیمهای سال جدید نتیجه نمیدهند؟
يكشنبه, ۷ شهریور ۱۳۹۵، ۱۱:۴۳ ب.ظ
اهمال، تمایل به عقب انداختن کارهای ناخوشایند اما ضروری است. اهمال کردن کار ابلهانهای است، چراکه هیچ پروژهای قرار نیست بهخودیِخود کامل شود. ما میدانیم انجام یک کار سودمند است، پس چرا دائمن آن را به روز دیگری موکول میکنیم؟ به خاطر وجود بازهی زمانی بین کاشت و برداشت. پُر کردن این فاصله نیازمند میزان زیادی قوای ذهنی است. اراده مثل باتری است، حداقل در کوتاهمدت این چنین است. اگر تحلیل برود، تلاشهای آینده به شکست محکوم خواهند بود. این یک مفهوم بنیادی است. اراده و خویشتنداری چیزی نیست که بیستوچهار ساعت در خدمت تو باشد. نیاز به ترمیم و بازسازی دارد. اما خبر خوب این است که برای بهدست آوردن آن تمام کاری که نیاز دارید انجام بدهید، افزایش قند خون و استراحت است. فوتوفنهایی که تو را سرپا نگه میدارد: حذف کردن عوامل حواسپرتی و در نهایت موثرترین لمِ کار تعیین ضربالعجل است. ضربالعجلهای شخصی تنها زمانی کاربرد دارد که فعالیتها را گامبهگام قسمتبندی کنیم و برای هر قسمت یک موعد مخصوص معین کنیم. به همین دلیل، تصمیمهای مبهم در سال نو غالبن محکوم به شکستاند. #کتابستان
• هنر شفاف اندیشیدن - رولف دوبلی
۹۵/۰۶/۰۷