بهمن

5 Centimeters per Second - 2007 ‧ Romance/Anime ‧ 1h 3m - IMDb: 7.6/10

How I Met Your Mother - 2005 ‧ Sitcom | IMDb: 8.3/10 - S04,05,06

Kidding - 2018 ‧ Comedy-drama | IMDb: 8/10 - S01

His Dark Materials - 2019 ‧ Adventure fiction | IMDb: 7.9/10 - S01,02

Shameless - 2011 ‧ Drama | IMDb: 8.6/10 - S06,07,08,09,10

• مقاله: دپرشن به روایت جیم کری

چندپاره

Matthew McConaughey Life Lessons:

• Happiness is different than joy 

• Define success for yourself 

“You pray for rain, you gotta deal with the mud too. That’s a part of it.” Denzel Washington

+ هوا، مسیر دانشگاه، وای‌فای، کتاب‌خونه‌ها، سالن دوومیدانی، کافه‌های آشنا، بلدِ پاتوق و قنادی‌ها بودن... من دلم تنگ ایناس.

'depressed' as 'deep rest'

“People talk about depression all the time. The difference between depression and sadness is sadness is just from happenstance_ whatever happened or didn’t happen for you, or grief, or whatever it is. Depression is your body saying f*ck you, I don’t want to be this character anymore, I don’t want to hold up this avatar that you’ve created in the world. It’s too much for me. You should think of the word ‘depressed’ as ‘deep rest.’ Your body needs to be depressed. It needs deep rest from the character that you’ve been trying to play.” Jim Carrey

مردم بیشتر اوقات در مورد افسردگی حرف می‌زنن. تفاوتی که بین افسردگی و غمگین بودن وجود داره اینه‌که غم و اندوه ناشی از رخدادهان؛ اتفاقاتی که برای شما رخ داده یا نداده‌ان، یا سوگ و ناراحتی یا هرچه که هست. 

افسردگی صدای بدن شماست که بهتون می‌گه لعنت بهت! من دیگه نمی‌خوام این شخصیت و کاراکتر باشم، دیگه نمی‌خوام به نماد و الگویی که برای خودت ساختی بچسبم. بیش از توان منه، زیادیه. 

باید به واژه‌ی "افسرده" به عنوان "نیازمند استراحتی عمیق" فکر کنید. بدن‌تون نیاز داره که افسرده باشه چون نیاز داره که از شخصیتی که شما سعی در بازی کردن نقش‌اش داشتین فاصله بگیره و استراحت کنه. [جیم کری] 

غزل‌بازی

جناب حافظ سال 98 فرمودند: بنشین بر لب جوی و گذر عمر ببین، کاین اشارت ز جهان گذران ما را بس. 

با تقریب خوبی هم داشت همون‌طور پیش می‌رفت تا این‌که تصمیم گرفتم نیمه‌ی دوم سال رو متفاوت بگذرونم؛ از سر گرفتن حرفه‌ای ورزش و شروع دوره‌های زبان. 

مطلع سال 99 شد این بیت: سعی نابرده درین راه به جایی نرسی، مزد اگر می‌طلبی طاعت استاد ببر. 

برخلاف دوران قرنطینه و اُفت روحیه‌ی اکثریت، من با قدرت چسبیده بودم به برنامه‌هام و هم‌چنان ورزش و زبان جزو اولویت‌های روزمره‌ام بودن. تا جایی که هر روز 1:30 ساعت پیاده‌روی داشتم و 45 دقیقه یوگا و فیتنس. اما دیری نپایید که به شرایط باختم و همه‌چی رو گذاشتم کنار. در عوض غرق دنیای ادبیات شدم و بیشتر از قبل پیگیر فیلم و سریال‌ها. 

چیزی که انتظارش رو نداشتم اون تغییر بزرگ بود و مهاجرت از شهرِ 14 سال زیسته و پشت سر گذاشتن همه‌چیز. با ترس‌هام روبه‌رو شدم؛ بهشون باختم، ازشون بردم و شد آن‌چه شد؛ رسیدم به آدمِ این لحظه. 

حالا به نیت آینده‌ی پیشِ رو، یه بار دیگه دستم رو روی صفحه‌های کتاب کشیدم و این‌بار چنین شد: حافظا چون غم و شادی جهان در گذر است، بهتر آن است که من خاطر خود خوش دارم... 

یه عصر دیگه و دیالوگی دِگر

"زندگی چقدر چِرته...

بعضی روزا خیلی خالی و تهی‌ان. حیف عمر عزیزمون نیست که این‌جوری به هیچی می‌گذره؟ یعنی زندگی بقیه هم همین‌جوره؟ خونه‌های دیگه هم همین‌قدر تکراری و خالی و خسته‌کننده‌اس؟"

تاریکی و عینکِ بخارگرفته و گودالِ لعنتی

پام رفت تو چاله و محکم خوردم زمین. و واکنش من؟ بدون در نظر گرفتن درد زانو و سوزش دست، سریع بلند شدم و به راهم ادامه دادم. انگار اگه لحظه‌ای مکث می‌کردم و به خودم مهلت می‌دادم تا ترس و درد افتادن رو پردازش کنم، همه‌چیز شدت می‌گرفت و از کنترلم خارج می‌شد. عکس‌العملی که حالا می‌فهمم همیشه داشتم. به جای ایستادن و درک واقعه، می‌خوام سریعا ازش گذر کنم و پشت سر بذارمش. انگار که انکار من از حقیقتِ ماجرا چیزی کم می‌کنه. 

"چیزی تا خونه نمونده. زودتر خودتو برسون. تا گرمی راه برو..."

که یادم بمونه

"به خدا تو یا حس ششم داری یا فرشته‌ی نجات منی از قعر سینوس. هر سری که پیام می‌دی اکثرا حالم گرفته‌اس ولی یه‌جوری روحیه‌ام رو برمی‌گردونی که انگار اصلا هیچی نبوده. واقعا دم‌ات گرم. خیـــلی خوبی. دوست دارم."

kintsugi

- I’m better from the far. I’m all scars of close. 

+ Do you know of kintsugi? It is a practice of making art by breaking something special and glowing it back together with gold. 

Your scars do not mean you’re broken. They prove you are healed. Breaking is healing. kintsugi.

• kidding-S01-E07

بعد از 62 روز، بعد از 62 سال

به غم گذشت. به دوری و تنهایی و اسارتِ ذهن و تن. ولی این سوگِ شوم، این از دست دادن و از دست رفتن ناغافل، هرچند که تلخ و سخت و دل‌آزار، بهم ثابت کرد که آدمِ جمع‌ام و تشنه‌ی حضور. درسته که بلدِ تنهایی و خلوت‌ام، ولی این پیله‌ی خودتنیده رو به ذات نه، که به اقتضای زمونه ساختم. 

گاهی حرف‌ها به مرور زمان معنا می‌گیرن و مفهوم پیدا می‌کنن. این هم حکایت من: تطبیق‌یابنده با محیط. ماهیِ به دام افتاده‌ای که می‌خواد دوباره باله‌هاش رو تکون بده و شنا کنه؛ شاید هم یه روزی از همین روزا، دل به دریا زد و رفت...